Κοιτάζω ένα ελληνο-αγγλικό και το αντίστροφο λεξικό, του Κωνσταντόπουλου έκδοσης 1964 και διαβάζω για την λέξη 'thril' τα εξής: συγκινώ, σκιρτώ, ανατριχιάζω, λαχταρώ' συγκίνησις, ευχάριστος ανατριχίλα. Και για την λέξη 'thriller' δίνει την εξής ερμηνεία: ο συγκινών κλπ.. Ο φόβος είναι ένας μηχανισμός που μας προστατεύει, μια προειδοποίηση, ένα μικρό "καμπανάκι", που χτυπάει όταν βρισκόμαστε σε κάποια επικίνδυνη κατάσταση. Τι είναι όμως πιο τρομακτικό; Ένα φίδι, που ελίσσεται μπροστά στο δρόμο σας, ή μια θεόρατη στοίβα από κουτιά που καταρρέουν μπροστά σας; Αν και στις δυο περιπτώσεις ο φόβος διατρέχει το σώμα σας, οι ερευνητές διαφωνούν για τη φύση και την αιτία αυτού του ισχυρού συναισθήματος «Όταν παρακολουθούμε την κατάρρευση μιας πυραμίδας αντικειμένων νιώθουμε όπως ακριβώς όταν βλέπουμε ένα φίδι να κινείται προς το μέρος μας,» αναφέρει ο Joseph LeDoux, καθηγητής νευροεπιστήμης και ψυχολογίας από το Center for the Neuroscience of Fear and Anxiety στη Νέα Υόρκη. «Ο φόβος είναι η αντίδραση σε ένα άμεσο ερέθισμα. Η απουσία συναισθημάτων, ο αγώνας δρόμου των χτύπων της καρδιάς σας, ο ιδρώτας, η νευρικότητα δεν είναι παρά η αντίδραση του εγκεφάλου με ένα προγραμματισμένο τρόπο σε κάθε κίνδυνο.» Άλλοι επιστήμονες θεωρούν ότι ο φόβος είναι κυρίως μια προσωπική εμπειρία. Παρότι μερικοί άνθρωποι τρομοκρατούνται παρακολουθώντας ένα θρίλερ, κάποιοι άλλοι ίσως φοβούνται περισσότερο να πάρουν το αμάξι τους από ένα σκοτεινό παρκινγκ μετά το τέλος της ταινίας. Ο φόβος είναι μια βασική ανθρώπινη διαδικασία, όπως ακριβώς η αναπνοή, ωστόσο οι γνώσεις της επιστήμης στο τομέα παραμένουν ελλιπείς. Η ορθή χρήση του φόβου μπορεί να μας βοηθήσει να διατηρηθούμε σε ετοιμότητα έναντι των προκλήσεων της ζωής, προφυλάσσοντας μας από την αμέλεια και την αδιαφορία και διατηρώντας ενεργή τη σύνδεση με τη συνείδηση μας. Γιατί επιμένουμε να βλέπουμε ταινίες θρίλερ αφού φοβόμαστε? Γι'αυτό ακριβώς! Αναζητάμε συναισθήματα που θα μας κάνουν να νιώσουμε ξεχωριστά, έστω για λίγο, ακόμα κι αν ένα από αυτά είναι ο φόβος. Η ΕΞΗΓΗΣΗ: Γιατί σε τρομάζουν τα θρίλερ; Υπάρχουν συγκεκριμένα εγκεφαλικά κύτταρα που ενεργοποιούνται κάθε φορά που κινείσαι ή που βλέπεις κάτι να κινείται. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και υποσυνείδητα μιμούμαστε και μοιραζόμαστε τις κινήσεις τρίτων και τις εμπειρίες τους. Αυτά τα νεύρα λειτουργούν σαν καθρέπτες, επιτρέποντάς μας να καταλαβαίνουμε πώς αισθάνεται ένα άλλο άτομο, χωρίς καν να χρειαστεί να το σκεφτούμε. Αυτό σημαίνει ότι καθώς παρακολουθείς μια γυναίκα να ουρλιάζει σε μια ταινία τρόμου, υποσυνείδητα το μυαλό σου κάνει το ίδιο. Επόμενο είναι να μιμείσαι και το φόβο ή το κλάμα που νιώθει η πρωταγωνίστρια. πηγή: womenonly.gr |
Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010
ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΘΡΙΛΕΡ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου