Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

Πηνελόπη Αναστασοπούλου: «Απατάς μόνο από ανασφάλεια»

Τι βγαίνει αν προσθέσεις ένα όμορφο/σέξι icon, ένα πνεύμα μαχητικό και ετοιμόλογο, μια εξελισσόμενη ηθοποιό και ένα κορίτσι –μετρημένο στις κουβέντες του– που δεν μασάει τα λόγια του; Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη.

Αναρωτιέμαι αν έχεις βαρεθεί να σου λένε πόσο σέξι είσαι...
Καταρχάς, δεν μου το λένε τόσο συχνά. Θα μου έφτανε να μου το λέει ο άντρας που αγαπώ, αλλά είναι ούτως ή άλλως υπέροχο να αρέσεις στους άλλους και να σ’ το εκφράζουν. Οπότε, όχι, δεν το βαριέμαι!
......
Συνήθως, μια όμορφη και σέξι γυναίκα την κυνηγάει η ρετσινιά της άπιστης.
Α, δεν το έχω δει κάπου γραμμένο αυτό (γελάει). Αυτό σημαίνει ή ότι είμαι κακάσχημη ή ότι το κλισέ δεν ισχύει, στην περίπτωσή μου τουλάχιστον. Όταν είμαι με κάποιον δεν τίθεται θέμα απιστίας, γιατί αυτό θεωρείται δείγμα ανασφάλειας.

Εσύ δεν αισθάνεσαι ανασφαλής;
Είμαι, κατά ένα ποσοστό, στις σχέσεις μου. Έχω και εγώ τις ανασφάλειές μου, όπως όλοι οι άνθρωποι.

Θέατρο, τηλεόραση, μουσική μπάντα. Θα τα παρατούσες όλα αύριο το πρωί για να κάνεις οικογένεια;
Στο παρελθόν θα έλεγα ναι, ασυζητητί. Αυτή τη στιγμή, όμως, θα έλεγα ότι δεν χρειάζεται να παρατήσεις τίποτα για να κάνεις κάτι άλλο. Το να μεγαλώνεις παιδιά προϋποθέτει οικονομική άνεση, από πρακτικής πλευράς. Από δημιουργικής πλευράς, ακόμα και σε ένα κουτί με αλυσίδες να με κλείσεις, θα βρω τρόπο να εκφραστώ.

Είσαι φιλόδοξη;
Με τη στενή, κυριολεκτική έννοια της λέξης, ναι. Αλλά επειδή η γενική αντίληψη περί φιλοδοξίας είναι κάπως διαστρεβλωμένη, θεωρείται –γενικώς– πως ένας φιλόδοξος άνθρωπος θα έκανε τα πάντα για να πετύχει κάτι. Εγώ δεν είμαι έτσι. Δεν θα πατούσα επί πτωμάτων, δεν θα έκανα τίποτα που θα περιόριζε την παρουσία άλλων. Θα έβαζα μόνο την καλή μου ενέργεια και διάθεση για να πετύχω κάτι. Μόνο με αγάπη πετυχαίνεις.

Ας βάλουμε, λοιπόν, τη δόξα στην άκρη. Με το χρήμα τι σχέση έχεις;
Το θεωρώ αναγκαίο κακό. Ιδανικά, θα ήθελα να ζω σε μια κοινωνία ανταλλαγής υπηρεσιών και προϊόντων. Να μπορώ να προσφέρω διασκέδαση και χαρά και να πληρώνομαι γι’ αυτό αναλόγως. Σκέφτομαι καμιά φορά ότι με τις ώρες που δουλεύουμε, σε άλλες εποχές, όπως, π.χ., αυτή των γονιών μου, θα μπορούσαμε να γίνουμε πάμπλουτοι. Αυτή τη στιγμή ζω καλά, αλλά δεν αμείβομαι ανάλογα με τον όγκο της δουλειάς μου.

Στο τέλος της ημέρας τι σκέφτεσαι για όσα ζούμε καθημερινά;
Είμαι αισιόδοξη. Η ιστορία έχει δείξει ότι στις πολύ δύσκολες καταστάσεις η τέχνη ανθίζει και γίνεται ένα καλό ξεσκαρτάρισμα. Ήδη οι underground σκηνές αναβιώνουν και αυτό είναι πολύ όμορφο.

Καλά η τέχνη. Με την καθημερινότητα του Έλληνα τι γίνεται;
Θα έλεγα ότι χρειάζεται μια επανάσταση! Η γενιά μου και η αμέσως προηγούμενη δεν έχουν κοινά ιδανικά. Κυριαρχεί ο ατομικισμός. Θα έλεγα στον κόσμο να μη φοβάται. Μόνο τότε καταφέρνει πράγματα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...