Ένας σκύλος στο διάστημα

 Την Κυριακή 3 Νοεμβρίου του 1957, ο Σπούτνικ 2 εκτοξευόταν με μοναδικό επιβάτη μια ημίαιμη σκυλίτσα. Οι επιστήμονες της έδωσαν το όνομα Κουντριάνκα δηλαδή σγουρομάλλα για να μετονομαστεί λίγο αργότερα σε Λάικα (το σκυλί που γαυγίζει), το όνομα με το οποίο όλη η ανθρωπότητα την θυμάται εώς σήμερα. Από αδέσποτο στους δρόμους της Μόσχας, η Λάικα έγινε το πρώτο πλάσμα της γης που ταξίδεψε στο διάστημα και ένα από τα πολλά πλάσματα που θυσιάστηκαν στο όνομα της εξέλιξης και της επιστήμης.... Την ώρα της εκτόξευσης το πρόσωπο της ήταν στραμμένο στην κάμερα λήψης. Η επίσημη εκδοχή ήταν ότι με την ολοκλήρωση της αποστολής της, μια εβδομάδα μετά, η Λάικα θανατώθηκε, όπως ήταν προγραμματισμένο, αφού απόλαυσε το τελευταίο της γεύμα στο οποίο είχε τοποθετηθεί ισχυρό δηλητήριο.Μια εκδοχή που όπως αποδείχτηκε 45 χρόνια αργότερα μοναδικό στόχο είχε να ελαχιστοποιήσει τις όποιες τύψεις του ανθρώπινου γένους, ώστε να μπορέσουν ανεμπόδιστα οι Ρώσοι επιστήμονες να πανηγυρίσουν για την κυριαρχία τους στο διάστημα. Το 2002 ο Ντιμίτρι Μαλασένκοφ, επιστήμονας στο Βιοιατρικό Ινστιτούτο της Μόσχας και μέλος της ομάδας που έκανε την προετοιμασία της αποστολής του Σπούτνικ 2, αποκάλυψε οτι η Λάικα πέθανε 5 μόλις ώρες μετά την εκτόξευση από σοκ και θερμική εξάντληση. Για πέντε ώρες η καρδιά της Λάικα χτυπούσε με την τριπλάσια ταχύτητα από την φυσιολογική.Για πέντε ώρες προσπαθούσε να ελευθερωθεί απο τα δεσμά της έντρομη από το θόρυβο και τις δονήσεις που προκαλούσαν οι κινητήρες του διαστημόπλοιου. Πέρασε λίγες στιγμές ηρεμίας όταν το Σπούτνικ μπήκε σε τροχιά, η θερμική ασπίδα όμως είχε καταστραφεί και η θερμοκρασία στο εσωτερικό του θαλαμίσκου έφτασε τους 41 βαθμούς...πέντε ώρες μετά την εκτόξευση, η Λάικα άφηνε την τελευταία της πνοή, σε ένα υπερσύγχρονο φέρετρο που παρέμεινε σε τροχιά μέχρι τις 14 Αυγούστου 1958.