Η μια είναι ότι η κοινωνική και ανθρωπιστική και η άλλη είναι η περιβαλλοντική. Σίγουρα δεν μπορούμε να θεωρήσουμε, σε αντίθετη κατεύθυνση, ίσου περιβαλλοντικού αποτυπώματος πράξη την παραγωγή ενός προϊόντος το οποίο μπαίνει στην αγορά και θα αγοραστεί από ανθρώπους που δεν έχουν ανάγκη τα προϊόντα που δίνονται υπό το καθεστώς της μερισματικής ανάκτησης. Δηλαδή, όταν δίνουμε ένα προϊόν δεν σημαίνει ότι περιορίζεται κατά μία μονάδα η παραγωγή του προϊόντος στην κύρια διαδικασία παραγωγής, εμπορίας και κατανάλωσης προϊόντων όπως για παράδειγμα στην αγορά ενδύματος. Αυτό συμβαίνει επειδή οι αποκλεισμένοι δεν επρόκειτο να αποκτήσουν πρόσβαση στην αγορά. Η ανάκτηση όμως έχει πολύ μεγάλη ηθική αξία και ίσως μικρότερη περιβαλλοντική, επειδή απευθύνεται κυρίως σε οικονομικά αποκλεισμένους. Αλλά πρέπει και μπορούν να μελετηθούν συνθήκες ανάκτησης για παραγωγικό εξοπλισμό πριν πάμε σε ανακύκλωση υπολειμμάτων, δηλαδή η ανάκτηση πρέπει να προηγείται της ανακύκλωσης συστηματικά. Η πράξη της δωρεάς σε όλα τα επίπεδα θα πρέπει να λειτουργήσει. Ακόμη πρέπει να λειτουργήσουν και κίνητρα για την προώθηση της ανάκτησης, υπό τον όρο κυρίως να μετασχηματίζονται περιβαλλοντικά όταν αυτά συνδέονται με παραγωγικό εξοπλισμό, υπολογίζοντας παράλληλα το περιβαλλοντικό κόστος αυτού του μετασχηματισμού. Ταυτόχρονα είναι πολύ σημαντικότερη για τη προστασία του περιβάλλοντος η πληροφόρηση για τα θέματα που αφορούν την ανακύκλωση και για τις νέες δυνατότητες και τις νέες ιδέες, για την διεύρυνση της ανακύκλωσης και την μείωση της υπολειμματικότητας. Είναι τομέας υψηλών περιβαλλοντικών αποδόσεων αλλά είναι και τομέας υψηλής επιχειρηματικής δυναμικής και απασχόλησης. πηγή: www.solon.org.gr |
Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011
Ανακύκλωση
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου