Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Εθελοντισμός σε όλα τα επίπεδα


Καθώς το περιβάλλον δεν είχε άλλο συνήγορο απέναντι στον άνθρωπο από τον ίδιο τον άνθρωπο, αποτέλεσε προνομιακό χώρο για την έκφραση του ανθρώπινου εθελοντισμού.Ο άνθρωπος που ενδιαφέρθηκε για το περιβάλλον έμαθε :1. να ξεπερνάει τον εαυτό του,2. να εννοεί το κοινό αγαθό, 3. να συμμερίζεται τα ανώνυμα και αδύναμα όντα που κατοικούν στη φύση.4. να αναγνωρίζει δικαιώματα και να σέβεται οντότητες που έχουν απαξιωθεί από την λογιστική εικόνα της οικονομικής ανάπτυξης....
Ο εθελοντισμός για το περιβάλλον συνδυάστηκε :α. με την αναγνώριση δικαιωμάτων για τη φύση και συνεπώς β. με την πολιτική για την προστασία της.



Η θέση της προσωπικότητας       Η ανθρώπινη προσωπικότητα δε λειτουργεί μόνο με τους όρους του «άρτου και του θεάματος», δηλαδή με τους όρους των βιοτικών αναγκών και της διασκέδασης. Έχει μέσα της εξωτερικές και εσωτερικές οικονομίες που εξασφαλίζουν την ισορροπία της, την αρμονία και τη βιωσιμότητά της.Μέσα στην ανθρώπινη προσωπικότητα διαμορφώνεται η εθελοντική διαθεσιμότητα & η έκφραση σε ένα πεδίο εθελοντισμού.       Ο εθελοντισμός είναι μια ζωτική ανάγκη του ανθρώπου. Το πραγματικό περιβάλλον για την ανάπτυξη του εθελοντισμού είναι ένα φιλελεύθερο περιβάλλον. Σ’ αυτό ο άνθρωπος θέλει να εξισορροπήσει και αυτή του την ελευθερία με κίνητρα συμμετοχής, με κίνητρα δράσης. Είναι πολύ πιο εύκολο να αγωνιζόμαστε για να αποκτήσουμε την ελευθερία παρά να αγωνιζόμαστε για κοινούς σκοπούς υπό το φως της πραγματωμένης ελευθερίας. 

Παράγοντες αξιολόγησης του εθελοντισμού
1. Ο δημόσιος χαρακτήρας της προσφοράς.
2. Ο ιδιωτικός ή ανώνυμος.3. Το ψυχολογικό πλέγμα μέσα από το οποίο γίνεται η προσφορά.4. Ο αποδέκτης της προσφοράς.5. Η ανταποδοτικότητα που επενδύεται.        Η αξιολόγηση του εθελοντισμού, του εθελοντή & του εθελοντικού έργου μπορεί να γίνει από διαφορετικούς φορείς, στους οποίους ιδιαίτερη θέση έχουν οι εθελοντές και οι χρήστες του έργου τους.      Μπορεί επίσης να γίνει και από αυτούς που λειτουργούν ως παρατηρητές του εθελοντισμού. Η εργασία του Μαρσέλ Μος έδειξε τη διασύνδεση του εθελοντισμού, την αρχέγονη με έναν ισχυρό καταναγκασμό.        Στο βαθμό όμως που ο πολιτισμός προόδευσε και ενέταξε σε λειτουργικές συμβάσεις ποσοτικοποιημένες τις ανταλλαγές διαμορφώθηκε ένα ανοιχτό ελεύθερο πεδίο για τον εθελοντισμό πέρα από δεσμεύσεις. 

Εθελοντισμός υπάρχει εκεί που δεν υπάρχει καταναγκασμός και συμφέρον. Συνεπώς ο εθελοντισμός συνδέεται με την προσφορά χωρίς το κέρδος.  Δεν παράγεται κέρδος, ενώ επίσης, δεν παράγεται εμπόρευμα για κέρδος. Ο εθελοντισμός υποστηρίζεται με πόρους, και με υποδομές. Ο εθελοντισμός είναι υπεράνω της στενής έννοιας του συμφέροντος και του καταναγκασμού καθώς και οποιασδήποτε μεταξύ τους διασύνδεσης. Στον εθελοντισμό ενίοτε υπάρχει μόνο η κάλυψη του κόστους.
Εθελοντισμός μπορεί να υπάρχει:
α. σε είδος και σε χρήμα.

β. μόνο σε είδος.

γ. μόνο σε χρήμα.
δ. σε συνεργασία & σε παρεχόμενες σωματικά & πνευματικά υπηρεσίες


Η εξέλιξη της πολιτικής, ως συντεταγμένων αντιπροσωπευτικά φορέων, τείνει να συμπεριλάβει στην αναπτυσσόμενη συμμετοχικότητα της δημοκρατίας, τον εθελοντισμό, τους εθελοντές δηλαδή και τις εθελοντικές οργανώσεις, και φυσικά την ενεργή κοινωνία των πολιτών, μέσα από την οποία αναδεικνύονται σαν μορφές έκφρασής της οι εθελοντικές οργανώσεις, και συμπεριλαμβάνονται οι εθελοντές.
      Η εξέλιξη αυτή δεν είναι απαλλαγμένη προβλημάτων και πάνω από όλα υπόκειται στην δύναμη του κυρίαρχου φορέα της πολιτικής που είναι το κόμμα, ενός φορέα που έχει μια ιστορία περίπου δύο εκατονταετιών σε αντίθεση με τις εθελοντικές οργανώσεις οι οποίες μάλιστα, δεν ενεπλάκησαν στην πολιτική, αλλά ακολούθησαν πεδία θεματικής εξειδίκευσης.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...