Στην κατασκευή κήπων εκτός από τα φυτά, σημαντικό κομμάτι αποτελούν και τα υλικά κατασκευής. Ο όρος αυτός είναι γενικός και περιλαμβάνει μαλακά ή σκληρά και φυσικά ή τεχνητά υλικά τα οποία μπορεί να κατέχουν ρόλο καθαρά πρακτικό ή διακοσμητικό ή συνδυασμό και των δύο. Έτσι, τα υλικά που συναντούμε συνηθέστερα σε κηποτεχνικές εφαρμογές είναι:
Ξύλο: Το υλικό αυτό εξυπηρετεί τόσο σκοπούς λειτουργικούς όσο και διακοσμητικούς. Η χρήση του σημειώνεται σε δοκούς στήριξης σε πέργολες, σε στηρίγματα δένδρων, στην κατασκευή φραχτών, σε κιόσκια ή σε πάγκους, σε μικρά γεφυράκια, σε Ιαπωνικά βήματα και σε ειδικές κατασκευές. Παρά την πρακτική του κυρίως χρήση, το ξύλο από την φύση του, αποτελεί σημαντικό διακοσμητικό στοιχείο μέσα σε έναν κήπο και γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό και διαχρονικό όταν δεχθεί τις κατάλληλες επεξεργασίες (βαφή, λουστράρισμα κ.α).
Πριονίδι ξύλου (mulch): Πρόκειται για πριονίδι ξύλου κατάλληλα επεξεργασμένο ώστε να αποφεύγεται η μετάδοση ασθενειών και εντόμων ενώ συγχρόνως καθίσταται ασφαλές για τα παιδιά. Χρησιμοποιείται σε πρακτικές κάλυψης του εδάφους εμποδίζοντας ζιζάνια να φυτρώσουν ενώ συγκρατεί την υγρασία στο έδαφος, κάτι που εξυπηρετεί στις υδατικές ανάγκες των φυτών. Παράλληλα διακοσμεί τον χώρο καθώς το πριονίδι αυτό διατίθενται σε αρκετά χρώματα. Επιπλέον, το mulch μπορεί να χρησιμοποειθεί στην περίπτωση κατασκευής παιδικής χαράς, αν αντί για άμμος ή χώμα τοποθετηθεί αυτό για την κάλυψη του εδάφους.
Άμμος: Η άμμος χρησιμοποιείται κυρίως ως συστατικό για την παραγωγή τσιμεντοπολτού, μπετόν, για στεγανοποίηση (σε συνδυασμό με χαλίκι), «γέμισμα» των αρμών σε πλάκες πεζοδρομίου και άλλες παρόμοιες κατασκευές. Είναι φανερό, ότι το υλικό αυτό χρησιμοποιείται μόνο για πρακτικούς σκοπούς. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, διατίθεται στην αγορά επεξεργασμένη άμμος ώστε αυτή να έχει κατά περίπτωση διάφορα χρώματα (μπεζ, λευκό, μαύρο κα), κάτι που αξιοποιείται στην δημιουργία διακοσμητικών μοτίβων στον κήπο. Η κατάλληλη χρήση μπορεί να δώσει πραγματικά όμορφα αποτελέσματα.
Πέτρα: Χρησιμοποιείται για την κατασκευή τοιχίων είτε περίφραξης, είτε αντιστήριξης, στην κατασκευή σκάλας και σε άλλες παρόμοιες κατασκευές. Επιπρόσθετα υπάρχουν οι πέτρες επένδυσης, οι οποίες χρησιμοποιούνται για την επένδυση τοίχων. Αυτές είναι κατάλληλα επεξεργασμένες ώστε να έχουν μικρό πάχος και να «κολλήσουν» σε τοίχο από μπετόν. Στην περίπτωση αυτή ο ρόλος τους είναι κυρίως διακοσμητικός και έτσι στο εμπόριο μπορούμε να συναντήσουμε έναν μεγάλο αριθμό από μεγέθη και χρώματα. Την πέτρα μπορούμε να την συναντήσουμε σε διάφορα μεγέθη. Πέτρες αρκετά μεγάλου μεγέθους χρησιμοποιούνται στην κατασκευή βραχόκηπων. Χρήση πρακτική και διακοσμητική, η κατασκευή βραχόκηπου στον κήπο δίνει πραγματικά εντυπωσιακά αποτελέσματα ιδιαίτερα σε συνδυασμό με μικρές υδατοπτώσεις.
Χαλίκι: Το υλικό αυτό χρησιμοποιείται κυρίως σε αποστραγγιστικά έργα, ως συστατικό για την παρασκευή μπετόν, σε κατασκευές διαδρόμων, πεζοδρομίων, τοιχίων και γενικότερα στις περισσότερες από τις οικοδομικές κατασκευές. Ο ρόλος του είναι κυρίως πρακτικός και όχι διακοσμητικός.
Ψηφίδα: Πρόκειται για επεξεργασμένο χαλίκι με λαμπερό χρώμα που μπορεί να κυμαίνεται από άσπρο, ροζ, πράσινο, μαύρο κτλ. Το μέγεθος του επίσης ποικίλει φτάνοντας τα 2-5 εκατ. Έχοντας κυρίως διακοσμητικό ρόλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην κηποτεχνία για την δημιουργία όμορφων μοτίβων. Χάρη στην φυσικότητα και την σκληρότητα του, δίνει στο τοπίο έναν διαφορετικό τόνο κάνοντας έντονη αντίθεση με το φυτικό υλικό. Η χρήση του στον κήπο αξίζει καθώς δίνει, με την κατάλληλη χρήση, καταπληκτικά αποτελέσματα.
Βότσαλο: Το βότσαλο μπορεί να είναι φυσικό (ποταμίσιο ή θαλασσινό), ή τεχνητό. Χρησιμοποιείται για πρακτικούς λόγους, σε έργα αποστράγγισης, στην κατασκευή διαδρόμων, μικρών λιμνών κα. Επιπλέον, σε «πλέγμα», τις συναντάμε σε μορφή πλακών, γνωστές ως βοτσαλόπλακες. Στην περίπτωση αυτή η χρήση τους είναι παράλληλα και διακοσμητική. Το βότσαλο μπορούμε να το συναντήσουμε σε διάφορα χρώματα και μεγέθη. Στην κηποτεχνία μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για διακοσμητικούς σκοπούς, με τοποθέτηση ανάμεσα ή κάτω από τα φυτά. Όπως και με την ψηφίδα, η αντιθέσεις που δημιουργούνται με το φυτικό υλικό εντυπωσιάζουν καθιστώντας το υλικό αυτό όλο και πιο δημοφιλές τα τελευταία χρόνια.
Ηφαιστειογενείς πέτρες: Πρόκειται για μικρά βραχάκια, με αρκετές, διαφόρων διαμέτρων, τρύπες. Χρησιμοποιούνται ευρέως στην κατασκευή βραχόκηπων.
Πλάκες Καρύστου (και άλλες συναφείς): Πρόκειται για πλάκες σχετικά λεπτές, ακανόνιστου σχήματος, όπου χρησιμοποιούνται για Ιαπωνικά βήματα μέσα στον κήπο αλλά και επίστρωση διαδρόμων.
Πλάκες πεζοδρομίου: Πρόκειται για τσιμεντόπλακες και όπως φαίνεται από το όνομα τους χρησιμοποιούνται στην κατασκευή πεζοδρομίων. Καθώς διατίθενται σε διάφορα χρώματα, με ανάγλυφα σχέδια στην επιφάνεια τους, οι πλάκες αυτές διακοσμούν τον κήπο. Έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθούν στην κατασκευή διαδρόμων μέσα στον κήπο. Επιπλέον, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επίστρωση τμημάτων μέσα στον κήπο, όταν για παράδειγμα τοποθετηθούν σε χώρο τετραγωνικό με σχετικές αποστάσεις μεταξύ τους στον οποίο πρόκειται να τοποθετηθεί πέργολα.
Κυβόλιθοι: Μικροί κύβοι, σε διάφορα σχήματα και χρώματα, με ανάγλυφη ή μη επιφάνεια, όπου χρησιμοποιούνται για την διάστρωση διαδρόμων, πεζοδρομίων κτλ. Ο ρόλος τους πέρα από πρακτικός είναι και διακοσμητικός καθώς μπορούν να δώσουν όμορφα σχέδια όταν τοποθετηθούν κατάλληλα ο ένας δίπλα από τον άλλο.
Μάρμαρο: Χρησιμοποιείται για την επίστρωση διαδρόμων, σε σκάλες κτλ. Η χρήση του κοσμεί ιδιαίτερα τις κηποτεχνικές εφαρμογές.
Τούβλα: Χρησιμοποιούνται για την κατασκευή τοιχίων, σε έργα αποστράγγισης και σε μικρές ζαρντινιέρες. Λόγω της φύσης του υλικού αυτού θα μπορούσε να λειτουργήσει και διακοσμητικά στον κήπο.
Κεραμίδια: Χρησιμοποιούνται κυρίως σε σκεπές σε κιόσκια, εισόδους κ.α. Εκτός από τα παραπάνω, στην κηποτεχνία, χρησιμοποιούνται και υλικά για οικοδομικές κατασκευές, όπως για παράδειγμα ένας διάδρομος, αλλά και για κατασκευές όπως μία χτιστή ζαρντινιέρα. Επιπλέον αρκετά από τα υλικά αυτά, όπως το γαρμπίλι ή τα τούβλα, αξιοποιούνται σε σημεία όπου είναι απαραίτητη η καλή αποστράγγιση. Ενδεικτικά αναφέρουμε την άμμο θαλάσσης, το τσιμέντο, το σκύρο, το γαρμπίλι κ.α.
Φαίνεται λοιπόν πως η χρήση των υλικών στον κήπο δίνει την δυνατότητα στον αρχιτέκτονα τοπίου να δημιουργήσει όμορφα «τοπία», να αφήσει την φαντασία του ελεύθερη και να οδηγηθεί σε νέες μορφές και σχήματα. Τα υλικά υποσυνείδητα, διεγείρουν αισθήσεις και συναισθήματα. Έτσι το ξύλο φαίνεται οικείο και ζεστό ενώ το μάρμαρο πιο ψυχρό και επιβλητικό. Επιπλέον, τα υλικά βοηθούν στο να δοθεί ένα συγκεκριμένο στυλ στον κήπο, από κλασικό έως πολύ μοντέρνο. Κατά συνέπεια η χρήση τους σε κηποτεχνικές εφαρμογές πρέπει να γίνεται άφοβα και με πολύ φαντασία.
Νότα Σταύρου Γεωπόνος Γ.Π.Α. - Αρχιτέκτων Τοπίου. http://www.gardenmagazine.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=85:---&catid=23:2009-02-01-18-37-59&Itemid=39
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου